Gel günüme Gece oluruz istersen Saklar gece bizi gidecek yerimiz olmasýn Aðrýyan yerlerime býrak ellerini Bilirim, çünkü; Ellerin en þifalý doktorun ellerinden daha çok þifadýr sýzýlarýma
Umutlu bir þey bilmezdim ben Sabaha doðmak ne demek anlamazdým Þimdi adýn umut gibi, diðer her þey unutulan Umudu biliyorum öðrendim þimdi
I
Esmer zamanlarýn renkli kiþiliðiydik Rengimiz kadar aydýnlatýyorduk geceleri
Kalabalýk þehrin çýkmaz sokaklarýydýk Birbirimize çýkmak imkansýzdý yolun sonunda Tesadüf bu ya, çalan ayný þarkýda kaldýrdýk baþýmýzý önümüzden Zordu ayaða kalkmak þu günlerde Hele bir þarkýnýn sesine yüreði býrakmak Þarkýlarla teselli bulmak en az karþýlaþmamýz gibi olanaksýzdý
Her akþam rüzgarýn getirdiði kokunu öperim Her sabah denize bakarým adýný getirdiði için Ona sevgilerimi býrakýrým gün doðmadan Uyanýnca ilk ona günaydýn derim -Sen istediðin kadar olma yanýmda O kadar içimdesin ki-
Her gün aðarýrken beklemek Çok uzaklardan gelen gemiyi Biliyorum gelmeyeceksin, sizin þehirde gemi bile yok belki deniz hatta Ama beklemek ümit, beklemek esaret, beklemek geleceðinin umudu Gemiden inen herkesin yüzünde aramak seni, biraz sana benzeyenini görünce Sevinmek, ardýndan kalp çarpýntýsý
II
Sen yarým býraktýðým her þiirin devamý Devamýmýz olmadýðý için yarým tüm dizeler Diðer parçasýný ararken nasýl da umutlu kelimeler Benzer kelimeleri kayýp, bilmiyorlar henüz
Nasýl bir ihanettir zamana Seni durmadan, inatla, inançla beklemek
Akþamlarý beklerken hiç usanmadan Gece kaybolmuþtur bilinmeyen sevgililerin koynunda Ýþte bu yüzden gelemezsin geceleri Aydýnlýðýna çýkacak karanlýk yok Cesareti de yok karanlýðýn bizi gizlemek için
Sýrtýmda gece Omuzlarýmda tamamlanamayan þiirlerin yükü Dökülüyor geceye Bak, gel, gör Her yer þiir oldu Issýzlýklarýmý en sesli harflerin içinde saklýyorum Ve sensizliklerimi Sessiz harflerde gizliyorum
Bak sevgilim Bu þiirde en çok sessiz harf var
III
Gözlerin sözlerime yetmeyen masallar gibi Ýki masal, ikimizin masalý Bir odakta toplanan
Gölge kaybolmadan gece bitmeliydi bu þiir Gölgen gitmeden tamamlamalýydým geceyi Sabaha kadar kalmalýydý hayalin bu þiirde
Bak sevgilim, gün aðarýyor yine Tüm aðrýlar sýzlarken bu sabah Hayalini asýyorum bu þiire Hep burada, bu þiirde, bu þehirde kal diye
En sessiz halinle En sesli harflerimde
Þiirler amaçsýzca bitiyor sonu gelmeden Ben sadece seni yazma derdindeyim yarým yamalak Amaçsýz ama umutlu
Otuz Mart Ýki Bin On Üç 12 20 (Son Mart Þiiri belki de...) Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıpkırmızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.