Memleket düþtü hara, diyorsun ki gülistan, Oysa yüzler gülmüyor, yürek oldu kabristan. Emrin yeri yücedir, bilinir kâfiristan, Sýký sarýl dümene gemi çarpmasýn kaptan!
Seçtik sizi meclise, sanma orayý bostan, Akýl sizde yok mudur? bulduklarýn hep fettan. Akil insanlar dersen, bölmek için kompetan, Devþir aklýn baþýna, dara düþmesin vatan!
Gösterdi doðru yolu, ebedi Baþkomutan, Kuruluþunda yazdý, Türk’ün evlâdý destan. Bölücüden fayda yok, yapma sakýn asistan, Ahaliyi dinle sen, kimse görmesin þeytan!
Vatan bayrak deyince, þaha kalkarýz toptan, Baðýmsýz yaþamayý, öðrendik doðarken tan. Milletine kulak ver, diðerleri þarlatan, Yabancýnýn aklýyla, mülkü bölme ey Sultan! Sosyal Medyada Paylaşın:
bekir güçlüer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.