Vuslata Çağrı

Meramým gönlümde sýr oldu kaldý,
Çözmeye vuslatýn kendisi gelsin.
Ýntizar, gönlüme bir ateþ saldý,
Sezmeye vuslatýn kendisi gelsin.

Otaðým sýlanýn çok uzaðýnda,
Dert doðdu gurbetin her þafaðýnda,
Deli ceylan oldum aþk tuzaðýnda
Tezmeye vuslatýn kendisi gelsin.

Nihayet bulmuyor gözümde hülyan,
Soyundum kendimden yüreðim üryan…
Karýþtýn ruhuma bulandý her yan,
Süzmeye vuslatýn kendisi gelsin.

Daðýldý tespihim taneler kayýp,
Dilde zikrim oldun tanrýdan ayýp.
Alemden zerremi tekrar toplayýp,
Dizmeye vuslatýn kendisi gelsin.

Ýnse göz yaþlarým kuru turaba,
Belki derman olur bu ýzdýraba.
Yol olsam ardýnda kalan seraba,
Gezmeye vuslatýn kendisi gelsin.

Ah-u zarým susup dinse de bir gün,
Sevdam bir köþeye sinse de bir gün,
Bedenim mezara inse de bir gün,
Kazmaya vuslatýn kendisi gelsin.

Leyla’dan silinmez her zaman elif.
Zulmette býrakmaz kalbi Müellif.
Varsa kaderde baþka bir telif,
Yazmaya vuslatýn kendisi gelsin.

Eyledim halimi dergâha ifþa,
Koyarak baþýmý eþikte taþa.
Yandýðým ateþten usanmam. Haþa!
Bezmeye vuslatýn kendisi gelsin.




Sosyal Medyada Paylaşın:

Lokman Daştan Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

SEN VE ÇÖP Erzurum dağında İmdat Freni EVLİLER NASIL SEVER KUAFÖR TUNCAY ATLI DUA Islak Mezarlar ARZUHAL Tohum DEVŞİRME SEVDANIN SOYSUZ ÇOCUĞU