Açar bahar dallarý,
Taþar gönül hallarý.
Pembelenmiþ yanaklar,
Zeybek oynar kollarý.
Vücudun bitmiþ pili,
Çalýyor gönül zili,
Yürümeye mecal yok,
Çeneye vurmuþ dili.
Bahçede açtý güller,
Gönülden uçtu tüller.
Yâr’in sana üflesin,
Üstünden kalksýn küller.
Aðzýndan akar balý,
Cana gelir her çalý.
Kanadý var sýrtýnda,
Altdadýr yeþil halý.
Ayakta çorap kalýn,
Giymiþ sedefli nalýn.
Açma göðsün üþürsün,
Kýz nerde senin þalýn?
Yaðmurda azar seller,
Daðdan eser sert yeller.
Þapka durmaz hiç baþta,
Rüzgârda çýkar keller.
Aþkýn mevsimi geldi,
Havalar gönül çeldi.
Fasulyeden halimi,
Falcý kýz hemen bildi.
Kaynana bakar camdan,
Ýçinde yanar þamdan.
Nispet etme geline,
Þalvarýn uçar damdan.
Yeme meyve hamýný,
Yakma orman çamýný
Kötü söz içte kalmaz,
Çekme dünya gamýný.
Kýþ bitti geldi bahar,
Kuþlar oldu bahtiyar.
Tanrý yine lütfetti,
Âleme verdi ayar.
Berekettir ekmek tuz,
Erir daðlardaki buz.
Ateþ yakýp atlarýz,
Coþup, kutlarýz Nevruz.