Bir ses olur yarým kafiyeli der, Ýki olursa tam kafiye eder. Böylece ders verdi çýraða önder. Haspa þair oldu bak hasbelkader.
Kafiye denince zengin olmalý, Hocanýn bilgisi engin olmalý. Akýl ile bilgi dingin olmalý, Talebe de illâ seçkin olmalý.
Yazdýklarýnda var acý ve keder, Kelimeler orda burda derbeder. Kafiye yapayým der olur heder, Ruh olmazsa þiir kaç para eder.
Bir söz iki anlam edilir ihdas, Oldu âlâsýndan sana bir cinas. Hocamýz bazen geçse de iltimas, Þiir baðýrýyor o zaman bas bas.
Yedek askerlere denirdi redif, Belli gerilerde kalmýþ bu herif. Ayný ek ve sonsöz oluyor redif. Bilirim gerekmez Arif’e tarif.
Takmýþ kafasýna þimdi kafiye, Kimseye düzmedi asla methiye. Biliyorsun bir de var tunç kafiye, Kullanýlmaz sýkça bilmem ne diye?
Uyduramazsan da kafiye sözcük, Hazreti internetde hazýr sözlük. Kelimeler olmuþ hep bölük bölük, Durma sakýn sen de yaz birkaç dörtlük. Sosyal Medyada Paylaşın:
bekir güçlüer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.