Belkiler Can Verdi

belkiler can verdi bugün
can sýkýntýsý kadar önemsiz artýk
azýksýz yolculuklar var þimdi
içinde kaç tane sen olacak
kaçý dalýnda kuruyacak?

huysuz karaltýlar var ufkumda
penceremde sevginin mavileri
yalnýz ve yaralý yüreðim üþüyor

þah damarýný kesip atmalýyým yokluðunun
hayalinle oyalanmak boþ

öyle yorgunum ki
gözlerim ve sesim yine yaðmurlu
yalýnayak koþuyorum peþinde
en kötüsü
yaram kabuk baðlamýyor

hücrelerim ölü duygularla sarýlý
ýlgýt ýlgýt ayaz kokuyorum
þafaðýn yorgun yüzünde yýrtýlýyor göðsüm
oysa cemre gibi düþmüþtün yüreðime

tanrýça güzelliðinde dediðin
dudaklarým sus pus
içimdeki fýrtýnanýn adý ela gözlerin

seni affetmeye hazýr deðilim
gelme sakýn bende deðiþtim...

Sosyal Medyada Paylaşın:

Sibel Bozbay Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Unutmak Mı? İmkansız Hüzün Suya Muhtaç Mı? Aşifte Özlemin Haylazlığım Demleniyor Gözlerinde Bir Dağın Yıkılışı Mı Bu? Deli Kız Seni İlk Gördüğümde Yalnızlık Çekilmez Bir Hastalık Ayaklanır mı Acılar? Ayartır mı Umudu? Kapına Siyah Gül Bırakıyorum