gölgesiz
suda soyulan þiirler
sus baþmýþ imlalar ayaklandýkça
sarýlmak geliyor yollarýndaki akranlara
yýrtmak istiyorum
bedensizliklerini
övülerek ad koymak istiyorum ömüre
ama daralýyor nefesim
çünkü uçsuz bucaksýz
ayraçlarýn adýmlarý
aklým uyarýyor
saymamak için ünlem güncelerini
ýslaklýða sýðýnýyor kaðýtlar
bir süreliðine kuþatýlýyor imdatlar
ve,
çýrýlçýplak
duygu izleriyle bulutlanan göz çukurlarým
ne taþýyor ne de duruyor
týpký hayat gibi
….