Toprak ana cömertçe güzelliðini sundu, Ölü gibi duran bir dalda görülen kandý. Gökten süzülüp gelen billur su ile yundu Kökten dallara akan Yüce Mevlâ’dan candý.
Görünce renk renk açmýþ baharýn dallarýný, Güzeli gören gözler düðün bayram ediyor. Çiçekler saçýyorlar amberle ballarýný, Yaratan kullarýna yine Ýkram ediyor.
Bak þenlendi derenin kenarýndaki çardak, Gönül aðaç dalýnda sanki oldu salýncak. Koþar rüzgâra karþý çocuk elde fýrýldak, Gençlerin þen sesleri ile çýnlýyor sokak.
Kýrmýþ bahar dalýný koþuyor iki gonca, Baþta kavak yelleri ilk aþktýr bu ilk bahar. Seyrediyor dallarý yaþlý eþiyle koca, Geçmiþ kaç bahar belki son aþktýr bu ilkbahar. Sosyal Medyada Paylaşın:
bekir güçlüer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.