Düþmeye gör dizüstü dostun bile el vermez, Ýkram eder kahveyi cezvesine el sürmez. Arkadaki afetin iþvesini göz görmez, Acayiptir þu âdem, hâline akýl ermez.
Gündüz vakti beðenir rüyada hayra yormaz, Seviyorum der ama Mecnun olsan yüz vurmaz. Dünyalarý verirsin nasýl kazandýn sormaz, Acayiptir þu âdem, hâline akýl ermez.
Baðýþlarsýn baðýný bir salkým üzüm vermez, Kazansan da kumarda þansýn hep böyle sürmez. Aciz olan fakiri kulak duysa göz görmez, Acayiptir þu âdem, hâline akýl ermez.
Yer baklava böreði etrafýna çaktýrmaz, Viran olsa memleket hiç keyfini kaçýrmaz. Çýkar kendi olmaktan maskesini çýkarmaz, Acayiptir þu âdem, hâline akýl ermez. Sosyal Medyada Paylaşın:
bekir güçlüer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.