dolup taþarýz belki yýllar sonra
en sevdiðimiz þarkýlarýn yarýsýndan
hatýrlama dudaklarýmý
bilerek geçtim kimse bilmez
kendime zor ve sanki yalan
iki yüce dað arasýndan
giderken þehirler birikti gözümde
saplandý saç telime göðün kuþaðý
mesela bir Kýz Kulesi eder mi soðumuþ ten
gün ayazýnda eskimiþ diz
kopardýk git gide rüyalarý
sönmüþ mum lekesinde hissiz
çiçek derim iki lafýn arasýnda
çiçekler bile bana düþman
bilme bu ara sen
sesinde aðaçlarýn dalý
sesinde çocuk sesleri
bir kez daha dokunma
açýlmayan perdelerde kalsýn yara izleri
þöyle en serin yerinden
bir þiir oku kuþlara istersen
tülden incedir sabah kesilir býçak
dudaklara i mgesiz dua
aþkýn amin diyen dilleri düðüm
yürümeyen alem dönmeyen el
kalbin esrik duraðýnda açýlmaz mühür
esmez bir yudum yel
tutmadým ya kelebek tutan avuçlarý
etkisi yok ilkbaharýn ne sonbaharýn
bilerek caymýþsam gözlerinden
neden bu kuþ uykusu /bilmesinler
sürgülü kapýlarýn son aðýt zamaný ben
.