kopan sancýlarý göðsümüzden baðlamadýk
yorulmuþ bahar topraðýna ulu orta
diline kilit asmýþ dört mevsim katýksýz ve aþina
kavrulmayan bakýþlar ve bir hece
cesur þehirlerin umuda çýkmayan sokaðýna
yoktun, ýþýðýný baþka evlerden ödünç alan
metruk evler kadar yoksun gece
dillenirken içinde bir dileðin türküsü üzgün
kiminden bir dudak bir içimlik pay
bir gidimlik uzak istediyse kimden gizlenen ay
düþer eþyanýn aksi bin piþman öyle
büyür gölgesinde yýllar sonra ayaðý kýrýlmýþ masa
akrebin kurnazlýðýna zincirli zaman
ve gizli saklý aðlayan kalbi delinmiþ sandalye
günü gelir özlenir en aðýr sözler bile
demedim mi düþ dökmüþ gülüþün
deðer de geçer katran karasýna üþürsün
daðýlmasý acýnýn ne tuhaf bir ülke boyunca aklýma
al getir yaðmuru sevelim yine
ýslanmayan dað uçlarýný uzaktan uzaða
karanlýða bað budayan gözlerinden öpüyor an
annesini kandýrmýþ çocuk edasý sýrtýnda
oyun içinde gitmeli þimdi karýþýp tenha kalabalýða
yarým cümle, eksik imla
kalsýn tatlý sözler dudaðýnda aðýrlýðýnca aðýr
yetinip bir fotoðrafýn sessiz soluðunda þiir
yakýndýr sarmaþýk duraðýna varmamýz
ertelenmiþ rengi yakýn avunsun bu alem nedir
hoþça kal kendi yüzüne titreyen mest olmuþ güneþ
geçeriz belki ansýzýn rüzgar ansýzýn beyaz
kim anlarsa anlasýn
ihtiyar kuþlarýn kadife uykusundan
.