o kadýn ben miydim
kilitsiz kapýnýn kilidi
benim olmayan adýmlarla
önce mahalle adlý bir yer yakalardý beni
gözüm kayacak olsa yoldan geçen birine
þeytan þaplak atardý omzuma
dönüp arkama bakardým
kim bu
adýmýmýn arkasýndaki kara yüz diye
hep hýzlýydý adýmlarým
benden kimbilir kaç adým önde
bir adam keserdi yolumu her zaman
taþlara tekme atardý
utanýrdý bir kadýnla yürümekten
önde olmalýydý o
bilmem kaç erkek önde
pir-i pak olmalýydý kadýn eli
erkek eli deðmemiþ
korkardý
koynundan kaçýp gitmesinden
yaptýðý gibi kýz kardeþinin
ayný oda içinden
baþým dikti
sevgiye eðerdim yalnýz
hep gülümsemekti adý düþlerimin
çiçekleri açmalýydý sevginin
pencere önlerinde, duvar diplerinde
korkuyu karanlýktan atmalýydý çocuklar
ceplerinde bilye niyetine sevgi çýkmalýydý
annelerinin düzgün katlayýp koyduðu
ipek bir mendil gibi
korkusuz çýkmalýydým sokaða
kendimden gizlenmeden
o durmadan akan sokak çeþmeleri gibi
testilerini doldurmalýydý kadýnlar
kadýnca dualarýný atlatýp
bir duvaðýn pençesinden
ben miydim
bütün kadýnlar gibi
beyni diline dolaþan
dinlenilmesi ertelenilen türkü
ana avrat küfredilen
tekmelenilen, dövülen
ele güne karþý
sürüklenilen sokakta
baba evinde yapayalnýz
mezarda gibi
28, 2. 2013 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.