ne yaðýyor ne yaðdýrýyor üstünde toplamýþ kara bulutlarý gök içinde deðil kendinin gözleri kapalý, deli silikleþiyor, gitgide hedefi tek vuruþlar derken sürüleþtirmiþ sürüyor insanlarý bir bir
oysa insan da toprak da bereketli bu yurt zincirlenmesini sevmiyor dört bir yandan ellerinin istemiyor pranga vurulsun ayaklarýna sevdasýna zindanlar yapýlsýn
yaðmayý bilmiyor yüzüne aðaçlar ayakta ölürken bu karambolda ezilirken çiçekler çocuklar, gençler yiterken beli bükülürken topraðýn satýlýrken umutlarý geri dönülmez yazlara
her anlamý kendine uyduruyor gök belirli sözünün kýlýflarý, halsiz baþkalarý imzalatýyor yönünü elleri ne’lerle oyalanýyor -çýt- çýkarmak tutuklanma nedeni oluyor ve özümsemek Atatürk’ü en büyüðü suçlardan
karanlýk ortam, günler yarsýz kýstýlar iyice lâmbalarý çýrasýný yakmak derdinde halk bir çýkar yol aramakta, bir umar iþini kýlýfýna uydurmakta kimileri söndürmeye çalýþmakta titrek, titrek ýþýklarý
yerin yeniden altýný üstüne getirenler sýnýr çiziciler, katiller üstümüze sýçratma çabasýnda ateþi kan gölüne çevirmek için yurdu önceden hazýr yalan belgelerle: bir masa etrafýnda fýr dönen gözler felfecir okuyanlar dünyada yoluna koyuyorlar iþlerini umurlarýnda olmuyor ülke, vatan
belli ki insan yazmýyor kayýtlarýnda karardýkça kararýyor günler bir damla yaðmur düþmüyor alýnlarýndan bizim terimize eþdeðer
güz çiçekleri açmaya ürkek uçamayan, sendeleyen kelebek takýnsa mavi kanatlarýný bir araya gelse cümle kuþlar, kelebekler özgürlük türküsünü yeniden söylese halk bir bayram müjdecisi gibi çalsa bütün davullar
bir rüzgâr esse, günler aðarsa açacak gözlerini karanlýklar kabaracak toprak ilk su damlasýnda, patlayacak kardelen bir yaprak kýrýntýyý yuvasýna taþýyan karýnca örneðin halk, harab olmuþ yurdunu sýrtýnda taþýmaya hazýr bir iþçi ordusu
birer birer söndürülürken vatanýn lâmbalarý yaþanýrken karartma günleri gözümüze baka baka söylenirken yalanlar sýký tut ellerimi ellerini sýký tut düþmeyelim
22. 9. 2012 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.