Şimdi İç Denizlerimde Kulaçlar Atarken
þimdi iç denizlerimde kulaçlar atarken
kayboluruz biz kýyýda
hýrçýnlaþan dalgalarýn en delisiyim...
üzerime kilitler vuruyorsun
içinde sýkýþýp kaldýðým bir bardakta,
satýr satýr akarken sana
hayallerim titriyor soðukta
sen yine farkýnda deðilsin,
ömrümü ömrüne verebilirim
sevdanýn alevinde yanabilirim...
kýrdýn yine kalemimin belini
boþ býraktýn minicik ellerimi,
bu akþam da hüzünler biçeceðim
sensiz oturup hep seni içeceðim...
kalbimdeki resmine göz süzerken
avuçlarýnda kalan yüreðimi alýp döneceðim...
kolay deðil artýk hayat yaþamak ne de hoyrat
þimdilik gel þu sedire yat,
unutalým derdi kederi pervasýzca yaþayalým geceyi
sana dalsýn gözlerim güneþ olsun sözlerin...
beni karanlýða mý kilitledin?
oysa ne umutlar besledim
gülücükler gönderdim sen hak etmedin...
gözümün bebeði ol demiþtim
göz yaþlarýmý neden kirpiklerime diktin?
þu yollardan çýkýp bana gelemedin
mutluluk þarkýsýný dinletemedin
deðer miydi bu acýlarý yaþamaya
geceler boyu uykusuz kalmaya...
birazdan çýkacaðým ýssýz sokaklara
seni sensiz yaþayacaðým sarýlýrken boynuna
sorma artýk nerdeyim
hasretinle beraber Niko’nun meyhanesinde
kan revan içindeyim...
Sibel Bozbay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.