dinledim
kalbi olan hayalleri
bir çocuðun gözlerindeki gece gibi
sustu iç sesim
yüreðim köz duman
sanki zaman eskiyor avuçlarýmýn karanlýðýnda
hava aðýr
gecenin pusunu kavrýyor gölgesizlik
bütün çýrpýnýþlara perde örüyor
kirpiklerimin taþýdýðý sözsüz kördüðümler
ey benim
kalbiyle ruhumu dinleyen yaným
karanlýðýn avlusunda
gözbebeklerime deðiyor gecenin yitik hayalleri
ve
sensizliðe sýðýnan duygularýn
hasreti oluyor bitmeyen sevdalarýn nefesleri
....