tüm aðýrlýðýyla üstümüze çökmüþ geceden hüzün yorgunluktan daha yorgunuz ve açlýða açmýþýz çadýrýmýzý kar yanýðý ayaklarýmýz karanlýða bir pencere açýp gözlerimizden kirpiklerimizden yasak þarkýlar bestelemiþiz
onca yaz geçmiþiz cehennemi cebinden çýkaran kaç ilk ve kaç kederli sonbahar atmýþýz içimize rüzgarsýz düþüþünü görmüþüz yapraðýn filizlenip boy veriþini de yeniden içimizi kavuran hasrete inat karakýþta vurulmuþuz ömrümüzden
diyorum ki þubat ayý palamut yapraðýndan küçük bir ateþ avuçlarýmda buz kesen yüzün deðince kar düþmüþ saçlarýna elim uykuya dalýnca karanlýk diyorum ki sessizliðe kalbimin sesini bastýrsan da mahcubiyetim nefesini yitirse .................................. ...................................
Faik Danýþman
Sosyal Medyada Paylaşın:
faik danışman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.