apartman sessiz
amalara gizli edebi hayat ortasýnda
aslýnda
hiçbir þey herþeyin yanýnda
bir de
olsa ki astýðým umutlar mandalýn yamacýnda
düþmediðinde yaþanýr ömür
hüzne ezber notasý düþmüþken
korku
insana el verir gece çöktüðünde omuzlara
karanlýk tortusu
deniz üzerinde ay ýþýðý
yetmez
büzülür dizler yerlere doðru
çok zor böylesi
kayýp en olmazý
sýzýsý her yerde saklý
içimi gömer
veda saati
kumun dibinden
fazlasý zarar gelir yokluðuna
eksiði ne yarar ne yaramaz
çok azsýn
yeterinceden de az
yýkýlacak pencerelerim
kuþ göçmezse özgürlüðe hasretlikten
sarýlacak
topraða, öldürdüðüm baharým
istemezse usum ellerimde durmayý
delilik
en doðrusu
dayanmak için
doðrusu
yaþamak
zulüm ötesi
sokak kapýsý
cehenneme çýkar kokunu duyamadýðýmda
burnumun ucu sýzlar yola revan olduðunda
gün göremeden kara teslim olur yüreðim
ve ay kaybolur gökten
deðiþerek renklerim ýssýz
yüzüm
sarýdan farksýz
kaybetmek
ölmekten arsýz
diri diri
boynuma ipi sarar
bakarsýn
göremezsin
bir an,
yitirilir zaman...
(Ýlknur Karaca)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.