Hazineye varmama ramak kalmýþtý düþte
Rivayet geçmiþ zaman, kýrýk saatsizlikte
Koþtum, yoruldum ama kaydý ayaðým yaþta
Köreldi tüm umutlar sönük vaatsizlikte
Nice piramit aþtým sýcak, kurak demedim
Dünyayý dolaþtým da bir sana gidemedim
Sen ulaþýlmaz simya, ben simyacý deðildim
Karanlýk gecelerde gözyaþýma eðildim
Mateme hükmü geçmez mahzendeki göçüðün
Kaç ölü biriktirdim kucaðýnda yýldýzýn
Örmedim aðlarýný kalbimdeki kaçýðýn
Ne zaman batsa kýrdým ucunu çuvaldýzýn
Acýmasýz hayatta giden beklenir elbet
Gelmez, dönmez beklenen yakar, kavurur gurbet
Sen kapalý kutuydun, açmayý bilemedim
Tozlanan anýlarý ne çare, silemedim
Bugün bir tuhafým dost, kalp aðrýsý hiddetli
Ha durdu ha duracak, dinecek tüm sancýlar
Bugün bir tuhafým dost, baþ aðrýsý þiddetli
Ha bitti ha bitecek beynimdeki acýlar
Ecel terleri dökmem, kader derim yazgýma
Bakarým da aðlamam ince, hayat çizgime
Sen mühürdün kalbime, baðladýn, açamadým
Herkesten kaçtým ama kendimden kaçamadým
Siyah beyaz filmlerde kaldý masum duygular
El salladýk sevdaya, uðurladýk birlikte
Aþýnca sýnýrlarý terk eyledi saygýlar
Biz, “biz” olamadýk yâr saðlýkta ve dirlikte
Kulaðýmda çýnlarken yakýlan uzun hava
Diledim Yaradan’dan yaralý kalbe deva
Sen gündüzdün ben gece buluþmak imkansýzdý
Tan yeri aðarýrken kýzýl kalp yalansýzdý
Seda YÜKLER