hangi ucundan tutsan kaktüsün, dikeni batýyor
içimden geçiyor suskun yolcularýyla tren
bir dudak resmi yüzünde
onunla iyi geçiniyor adam
kendi geçiyor sýratýndan
ülke devinmiyor
bir öpücükle
hasta vatan
demokrasi çýðlýklarý atýlýyor terör konvoylarýnda
demokrasi süs y/alan
yarým býrakýlýyor öfkeler
"katiline gülücük ikram"
ayaðýmýza ateþ ediyorlar anlayýn
deðil bayram
çocuklar masum
iki ucuyla halka vurulan deðneðin
kullanýlýyor onlar
herkes köþesini kapmýþ
kaldýrýlmýþ Türk köþesi
doðru yazmýyor kapýlmýþ gazeteler
kimin yüzüne eðilip merhaba desem
yerinde deðil
yerinde deðil sözcükler
kara fatmalar doluþmuþ sayfalara
onurlu bir el gerek
bütün ýþýklarý açacak
düðmeye basacak biri
öne yürüsün herkes
sorsun
neden açýk sýnýrlar
nedir bu patlamalar
kimin düþleri ceset ceset yayýlan
neden ölüyor insanlar
hangi kaktüsün ucu canýmýzý yakan
iyice sarýn bedenine
okþanmayan yerin kalmasýn
hedef tahtanda boþluk arasýnlar
baþýný sarýkla sar
kral çýplak diyecek çocuklar gözaltýna alýnýyor
katil olay mahallinde, iyi gör
açýða döküldü gerçekler
gül deðil baþýmýza serpilen
kan
yüzümüzde ar nicedir görünmüyor
ar nerde sahi
bacak arasýnda arayan
bir kadýn gülle örter ayýp yerlerini
ne gül yerinde, ne de kadýnlar
ama,baþka konuþuyor sokak
gidilen yol baþka,
yolcular boþalacak!
ey akýl
dikenlerinin ucunu gördün mü kaktüsün
çiçek açmak istiyorlar kara aylarla
kan görünüyor yolun sonunda
terket bedenini
vazgeç kendine ölmekten
12. 2. 2013 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.