gücüm seni solumak
sesinde kuþlarýn,kedinin, dünyanýn
þalýný omuzlarýmdan düþürmeden,hissettirerek
karþýmdaki aðaca, örümcekli duvara
çalarak eski kapýlarý
kim o diyecek seslere
yönelterek çiçeðin tuþunu
biliyorum çünkü seni solumadan
düþecek duvarýn taþlarý yerinden
simsiyah bulutlar kaplayacak gökyüzünü
bütün kuþlar ölecek,uçamayacak kelebekler
çiçekler açmayacak
ölü ellerime alamayacaðým kalemi
sallanmayacak ölü aðaçlar
ölü rüzgâr, esemeyecek
bir yontu gibi insanlar soluksuz
sayamayacaklar yerlerinde
içemeyecekler bir masada
eleþtirel gözlerle birbirlerine
dünya nereye gidiyor
diyemeyecekler
seni soluyorum, yerini deðiþtiriyor ay
bir umudu acýyla da olsa
yanýmda taþýyorum
sabýrla veriyorum gülün suyunu
sesini duyuyorum kuþlarýn
kedi sürtünüyor eteklerime
caymýyorum yaþamaktan
þiiri
21. 6. 1999 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.