MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

kırmızı uçurumlara nazire
Yusuf Eymen

kırmızı uçurumlara nazire


avuçlarýmda yeni ve küf kokulu öyküler biriktiriyorum
bu bir intimakdýr ayrýlýktan sevgili
reçete yazýsý kadar okunaksýz
kuyulara eðiliyor yýldýzlar aðzýmda
gülüþünün saçaklarýna konuyor kuþlar
gözaltlarýnda biriken yarým aya düþüyorum
ve mavinin en sýð damarýnda
-düþünde bilye bulmuþ çocuk þenliði ile-
uçurtmalar salýyorum bütün uçurumlara.

güller koktukça kalbinde
aðzýmdan aðzýna baharlar fýþkýrýyor
ateþten süzülmüþ bir þefkat oluyor bize sevmek
dilimizde eski þarkýlar
eski bir destandan kalma
tarih boyu sevda masalý ellerimiz
savaþlardan
yýkýmlardan
zehre sevdalý gecelerden kopup gelmiþiz sevgili
maviye kesiyor kelimeler bak
kendine uçurumlanýyor arzu
aðzým deðdiðinde aðzýnýn hançerlerine
ve göðüs uçlarýný ýsýrmamla açýyor yeniden
kitaplar arasýnda unutulmuþ güller.


sayrý bir yataðým kendi yalnýzlýðýnda üþüyen
düþ kurarak avunuyorum
ve avutuyorum mevsimsiz kuþlarý
kuyulardan kurtuluyor bütün yusuflar
çöle bahar
gönle ebemkuþaðý doluyor
-biraz camus okumak gibi bir þey
ya da kafka olup seviþmek milena’yla-
derken koþmaya baþlýyor çocuklar
daðlarýn doruðundan bahara dökülen aþýk kadýnlar
dörtnala atlar
kýlýçlarýnda yavuklularýnýn resmiyle savaþçýlar
çýldýrýyor dünya sevgili
çýldýrýyorum bedeninde amber kokusu var.
aklýnýn pencerelerinden soluyorum hayatý
ruhunun üþümelerinden
karnýnýn yumuþaklýðýndan
dudaklarýndan
ellerine hamaklar kuruyorum
ürkmesin diye kelebekler
usulca uzanýyorum kývrýmlarýna teninin.
yüzünün gözlerinin
gözlerindeki sevda çapaðýnýn
dünyayý deðiþtireceðine inanýyorum
ellerini tutarak yürüsün diye çocuklar
hayra yoruyorum yanlýþ girilen yollarý
seninle seviþirken sana benziyorum çünkü
sesine benziyor sesim
iniltilerine sarýlýyor iniltilerim
iliðim iliðindeki hasrete taþýyor
þehvetle duvara yaslanýyoruz aðlamasýn diye kimse
-hatta yakup bile-
aþkla baþlayýp aþkla bitiyor
öyküleri kuyuya düþmüþ çocuklarýn sonatý.


kendimi yeni ve küf kokan öykülere vuruyorum
iki denizin çalkandýðý
iki buludun yaðmaya meyyal olduðu gökte
yýldýrýmlarýn asi ve mücrimce
çocuk kahkahalarýna düþtüðü yerde
birazdan öpüþecekmiþ gibi telaþlý
bir dudaðý baþka bir dudakla örterek
yani dolsun diye ruhumuzun tüm boþluklarý
serbest edilse elele dolaþmasý sevgililerin
serbest olsa ana dilde eðitim mesela
-merdivenleri unuttum sanma
elbette tüm boþluklarý da-
dilimde annemin göbek baðý tadý
kan tükürerek hançerlenmiþ tüm sözlere
bu güne ve elbette yarýna
zambaklar ekiyorum dört yanýna dünyanýn
paylaþýlabilir bir gökyüzümüz olsun diye.



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.