herkes kadarsýn iþte sevgili bir özlem mengenesine sýkýþýrsa yüreðin ateþ gibi süzülürse gülüþünden umut haymatlos olana mekan yok bilmelisin durmanýn ve patika molalarýn zamaný deðildir artýk direnmelisin
ne çok bekledik yaranýn kabuk tutmasýný ne çok sevdik bakýþlarýmýzdan geçen esmer çocuklarý aydýnlýk zamanlarýn yerini imledik sabrýmýzla aklandýk iþte bu sevgilim bir isyaný daha damýttýðýmýzýn þiiridir bir sevdayý daha ululadýðýmýzýn resmi yaþlý kadýnlar anlatsýn hikayemizi artýk toprak damlarýnda yurdumun efsaneler arasýndan bu güne damlayan bir þarký olalým bir aðýt olalým sevgili bu bizi yeniden yeþertir..
ruhumuzun çöllerine daðýlmýþ bir beyazdýr sevda kimse bilmez bu duyguyu sevgili; kuyudaki aþký küflü umudu ve sabretmeyi kimse bilmez yusufun gözlerine gözlerinden sinen buðuyu þimdi sevgili þimdi zindan yeþili bir bekleyiþ sür gözlerine züleyhanýn ellerini alarak ve esmer çocuklarýn avuçlarýný umutlarýna çalarak gürzlenmiþ bir daðýn korkusunu kabullen ve öðret dünyaya sevgili bir sevincin nasýl büyüdüðünü..
þimdi bir ozan olsa ve sesini sesimize eklese bir kahinimiz olsa ve hayra yorsa tüm düþlerimizi bir bayrak edinsek yaðlýboya güneþli ve savrulsa saçlarýmýz tüm rüzgarlara baþaklar dolgun nehirler coþkun anneler dingin olsa ve okþansa yetimlerin baþlarý tüm ellerle ve yüreðimiz sevgili yüreðimiz hasretten uzak sevdalara uzansa
künhüne varýlmayan sevda çölde görülen seraba benzer ne gül açar ne kervan geçer içinden kuþatýr ruhlarý kesif bir yanýlgý yýpranmýþ birþeyler var sevgili bölünmüþ kelimeler bozulmuþ büyüler üleþilmiþ acýlar var kurdun kuþun arasýnda oy sevgili ruhumda derviþ bir yangýn kalbim kalbine mühürlenmiþken böyle hangi söz hangi hülya hangi hatýra söyle hangi aný paklar ki bu zamaný ey mecnun bilip beni leyla suretinde gelen sevgili yeni göðermiþ bir çiçeði ezer gibi geçtin yüreðimden sokaklarým çýkmaz rüyalarým sýrnaþýk ufkumda mavinin tüm tonlarýyla bir sema uzanýp duruyor sonsuzluðuma
epey gecikmiþ bir bahar bu kentlerin ölü çocuklarý kadar masum þimdi umut kývamýnda bir kelimeyi öp alnýndan ve bir gül çiz boynumun en ince yerinde çaðýrarak tüm goncalarý -elbette dilinle ha dilinle- mutlu biten sevdalar anlat mutlu biten masallar isyanýn kýnsýz öfkesini kýrmýzýnýn binlerce tonunu anlat sevgili sesinde sýr olalým ve yaþasýn dudaklarýnýn gergefine takýlan aþkýn þiiri.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Yusuf Eymen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.