Kýrmýzý kazaklý siyah lastikli çocukluðum benim uzak iklimler düþledim sen gülesin diye ve astým okulu gazozuna maçýn tek kalesine rüyalarda bilyeler üttüm uzak durmadým yabancý sohbetlere ensemde ne çok gezdirdim ölümü diyarbakýr sokaklarýnda kuyularýn dibine saldým meraðýmý kurþunlar da vardý göðünde yurdumun yýldýzlar da korkmadým gördüm bilirsin ne çok terledim komþukýzý o ilk mektubu uzattýðýnda sevdalar da yaþadým yani sýrf sen gülümse diye..
steinbeck’in lenniesiyle oynarken fareden ürken çocukluðum benim uslanmaz haylazlýðýna vurulduðum amerika düþmaný ifade etmiyorken henüz acýyý kavramýþ yüreðimle gidip gidip kabuslu rüyalarda irkildiðim ve mavi düþlere uyanan uzak þehirler yaðlý boya denizler özlediðim solmaz bir çiçeklenmeyle koca umutlar arabesk sevdalarda imkansýz aþklar göverttiðim koþarak uzanmýþtým martin eden’in müntehir ellerine bir daha ölmesin diye sevdiðin hiçkimse..
kýrýk silgili karakalem çocukluðum benim ne çok bildiri daðýttým terlesin diye dýþarýda sular solmasýn gelincikler mayýnlar patlamasýn uçsun diye kuþ ulusun diye kurt korkma sýrrýný söylemeyeceðim eskiden kafiyeli þiirler yazdýðýný da özgürlüðe dair ayýp düþlerini zulme döktüðün mýsralar da senin olsun senin olsun atmaya utandýðýn o ilk slogan çiçekler yaralarken topraðý uzak þehirlerde gül düþlüyordun ya hani henüz bilmezken elbet vadideki zambaðý güneþi toprak gibi karþýlasýn diye bu yurt..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yusuf Eymen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.