Sevmiþtim seni, Sen de söylerdin hep sevdiðini. Taþýnmýþtýk yeni bir eve, Býrakýp gittin beni böylece. Sordular: Niçin? Dedim, yanarak içim: Bilmem… Ýþte… Takýldý peþine bir piçin.
Kolay olamadý unutmak, ne seni Ne de seninle geçen günleri. Önce alýþtým sensizliðe, Sonra, evdeki sessizliðe. Gördüm ki, varmýþ baþka sevdalar, Ýþret ettik dostlarla sabaha kadar. Hoþ olduk, bazen kalsak da darda, Bir gün baðda, baþka bir gün barda. Yeni bir meyhane açýldý, Karþý sokakta.
As solist - Duymadým hiç adýný- Söylüyordu benim þarkýmý; “Nereden sevdim o zalim kadýný…” Ýçmeseydim þu rakýyý, Dinlemeseydim o þarkýyý. Ve görmeseydim; Karþý masadan göz süzen o fahiþeyi, Hatýrlamayacaktým belki de seni.
Ýþret: Eðlenme, içki içme Sosyal Medyada Paylaşın:
bekir güçlüer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.