"özür dilerim gözlerinden
gülmek yakýþýyor sana..."
dinle þiir
ne vakit eðilsek imkansýza
üzülürüz simsiyah
ta ilk insandan bu yana
ateþe deðer zülüf
koyuluruz iz býrakan yola
hep bir dala
bir çiçeðe duruþu yaþamýn
aldýðýmýz eþsiz nefes
ince bir misillemedir acýya
kenar süsünü terk eyleyen güneþ
kirletiyor kendini sabah
arsýz ayaklar
asorti seviþmeler sesinde
adýmlar ruhunu büyük ayýplar
uyuttuk yeþili ilk bahara
dar geçitte susar
üç beþ düþe kurban seçilmiþ adamlar
ellerim çamur
zenci isyanlar küser avuçlarýma
kurumuþ asmalar gözyaþým
iliþme bana
küçülen evler içinde
sözleri unutulmuþ þarkýlar
iþlenmeyen günahlar
uykusunda bir çocuðun
epriyen dudaklar aþkýn deðil
karanlýðýn adýný sayýklar
dinle þubat
senin iþin gitmek penceremden
hem de aniden aklýnda kar
benimkisi kalmak
tanýyorum bu çýkmazý bu þehri
eskiyen sokaklar
utanýyorum senden
üþürken yuvasýný ateþe veren kadýnlar
sevmeden ölme
öpme beni sevmeden
uzanýp göðsüme aðlayan musikâr
.