barış barış barış
ne zor oluyor bazen
yol açmak kendi evine
belediyenin unuttuðu çukurlar
engel deðil aslýnda yaðmurun içime iþlemesine
yarýn kar örter bütün kusurlarýný nasýlsa
unutturur ezberlediðimiz taþlarýn yerini
özenle basýp geçtiðimiz
çamurun dibini bulur ayaklarýmýz
neyse düþman çizmeleri deðil Türk yurdunda
umarsýz çiðnediðimiz topraklar
çamur çökekte olsa
bizim eller
kara çamura gark’olsa da umutlar
bir yol buluruz
evin giriþ kapýsýna
seni de unuturum bu arada
bir muhabbet kuþu kalýr konuþtuðum
þaþkýn benim aþkým
çok þükür Allah
öpücük öpücük öpücük
muck! muck!
günüm asýlýr kapý anahtarýna
hayli kalabalýk ve ayný oranda çok sesli bir gün
kardeþimle beni karýþtýrýr alt komþum hâlâ
O ben deðilim, burada oturan der kardeþim
-nasýl benziyorsunuz birbirinize
-kusura bakma özür dilerim
-karýþtýrdým ikinizi
ayrý evlere gireriz kardeþte olsak
bir yatakta büyüsek bile
ayrý sorunlarla çeviririz
kapýmýzýn anahtarýný
ikimizin de penceresi gelecek umutlara
gebe mi derken
muhabbet kuþu tel kafeste
kayda geçmiþ ezber sözler
-cici kuþ cici kuþ cici kuþ
-çok þükür Allah
barýþ barýþ barýþ!
dýþarý uçsa ayaklarý batmaz çamura
yol aramaz düz yolda
nereye konar ama
alýþkýn omzumuzdan öpücük vermeye
-öpücük öpücük öpücük, muck!
29. 1. 2013 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.