ÖMRÜMDEN SONRA

Toplanýyor kaldýrýmlardan, ayak izlerim.
Buralardan hiç geçmedim sayýlacak.
Ellerimin deðdiði eþyalar bile þikayete yetki istiyor.
Ne çok yalana can vermiþim köhne kuyularýmda.

Önce bir sela yayýlacak göðe,
Sonra dört tekbirli namazýma duracaklar.

Son kezdir elbet bu el üstü yükseliþlerim,
Çekilecek tüm suretlerden gözlerimin izleri,
Birileri içini çekecek kýyýlarda
Birileri inanmak istemeyecek,
Birisi gözyaþý dökecek belki, belki de birileri...

’’Ýyi bilirdik’’ diyecekler mutlaka.
Ben hiç kýymadim ki kimselere..

Ben cayýr cayýr bir kendimi yaktým, küflü mahsenlerimde...
Alevlerden kardým hayat hamurumu, yoðurdukça yoruldum.
Çýðlýklarýmý kendi kulaklarým duydu her defasýnda,
Dost bildiklerimin acý sözlerinden vuruldum.

Aðýr aðýr azalacak anýlarým hafýzalarda,
Birileri birgün hatýrlayacak,
Birileri bir zaman unutmayacak,
Birisi benden söz edecek bir gün,belki de birileri...

Sonra bir evladýn kokusu kýracak kolumu, kanadýmý
Ahh annem deyiþlerine ölüp ölüp dirildiðim!

Nasýl çýkar aklýmdan o koca gözlerin bilmem ki?
Ne söylediler sana?
Ýnanma sakýn sensiz gittiðim uzaklara
Nefesinin tenime deðmediði hiçbir aný yaþadým saymadým ben.
Senden ayrý düþen yolum cennete varýr sanma.

Ahh sevmelere doyamadýðým, bakmaya kýyamadýðým yavru!
Üþür müsün bensiz bilmem ki?

Ben mis kokulu avuçlarýnýn sýcaðýný doladým boynuma,
koynumda senden çektiðim soluklarý biriktirdim.
Parmaklarýma ezber ettirdim saçlarýnýn pamuðunu,
Sana bakarken daha hasret eziyor içimi,
Sen de özler misin bilmem ki?
Sosyal Medyada Paylaşın: