DEVA'LI DERT

Ve Dert Deva’ ya seslendi:

’Ey yüzümü güldürenim!
Senin olmadýðýn tabiatta susuz kaldým ben.
Güneþsiz kaldým, karanlýk.
Þimdi sen benim topraðýmda aðaç olmalýydýn, kökleri bedenimle sarmaþ dolaþ.
Benim gökyüzüme uzanmalýydý dallarýn.
Benim çehremi okþamalýydý yapraklarýn.

Sen þimdi,
Benim mevsimimde çiçek açmalýydýn.’


Deva:

’Keþke.’
Sosyal Medyada Paylaşın: