gözlerinin tan yerinden
bakýyorum yaþama yenile yenile
içinde kurulmuþ sofralar
bir cümle ile yaz bana kendini
güzel misin gerçekten türküler kadar
deðilim sesleniþin kadar
hüznün
yeþeren samimiyeti yoktu
sönük asýrlarýn eþiðinde
senin gece baskýný boylarýn
yeþile kendini çalmadan önce
yarým kaldý duvarlarý bir þehrin
bitecekmiþ ellerin saltanatý
kime sussam öyle deli
öyle derin
ýssýz bir suça söylenir dudaðý
boynunda kurþun asýlý bir kýzýn
öpülmesi doðruluðundan
bir vakit duvarlarý yýkacaðým
yol kesicilere amansýz
gülümsemeyi sunan
bu sevdalý
bu sevdalý deðil masallar zamaný
yalancý baharlar
erkenci kuþlar zamaný
savunmasýzlýðý dizlerin
kendimde gözleri kara adam saklý
duvarlarý delmeden
pencerelerin dingili olacaðým söz
kargalara söz verip verip
yýlana kurbaða göstereceðim
barýþacaðým, öpüþeceðim ama biz ölçeðinde
ýþýðý yutamadan
öl deyince ölecek kirpiðim
gece yakýn
yakýn kanadýmda çürüyen ateþi
bir çare bir telaþ bir ömür sonunda
isterse onun olayým