"bekle beni..."
bu yaðmur bizi ýslatýr
yamalý gülüþlere inat
kýymetini bil
güzel olacak
hiç kimsenin ölmediði mevsimde
hiç aðlamadýðýmýz kadar aðlamak
ben atacaðým ayaklarýmý
uçurumdan aþaðý Mira
göðün mavi yüzüne taparak
çiçekli elbisene senin
ne varsa savurup katacak serin rüzgar
insanca bütün hüzünlerin
çimenleri koklasýn geçip giden tren sesleri
düþ çaðýrsýn sepya bahçeler býrak
biz düþünelim öyle içli öyle derin
kopup giden tesbih tanesi bu son durak
þehrin dudaklarýndan öpsün ayrýlmak
kavuþmak
ayrýlmak kavuþmak
saçlarýnda serili ýþýl ýþýl muhabbet
çocuk parklarý
unutalým seni be ey sefalet
bütün süsü püsü bu iþte
kara boyanmýþ uzun týrnaðý
gül yazmalý akþamlardan Mira
bir de bayram sabahýndan yetiþip
tutmak istiyorum elini
biraz sonra mektup yaz þaþýrt beni
gün doðumunu uyutmuþsun dün fotoðrafta
gözlerinden belli unuttum sanma
bu gidiþ kaðýttan günlerin kalbime doku nakli
avucunda tutma
takýn yüzüne mahsun bir bakýþ
simli mi simli
dikenli tellerin ardýna kaçma
kýþlýk umutlar biriktirdi cebimize þimdiki zaman
aman gözümün bebeði aman
söz
nar çiçekleri kirpiðine dolmadan döneceðim sana
þimdilik hoþça kal Mira
.