yalnýzlýðýna dokunan akasya gölgesi park banklarýnda oturan hüzün Sarýyer de sarýydý saatlerden hazan denizin yorgun lacivert teninde yeþil ýþýklý bir gemi aðýrlýðýnca ayrýlýk geçiyordu rota nereyi çizerse...
özlemeler ayýlýyordu aþka boþ þiþeden aþka düþen öpücükler bir araba iki sevdalý / çoðuldu boþ konaktan sahipsizlik yansýyordu Sadberk hanýmýn ýþýklarý da sönmüþ çoktan deniz yataðýnda sisle seviþirken sessizce balýkçý aðlarý kaçamak öpüþleri topluyordu dudaklarý tuz kalýntýsý.
Saat üç
çocukluðunu sokaklara satan üç çocuk oyunun adý duvar dibi en yakýna atan alýyor hepsini bozuk para misali harcanmýþ hayattý onlarýnki içimdeki duvar öylesi yýkýldý gitti.
hiç bu kadar uzak kalmadým kendime iki adam iki köpek sokaktan evlerinde geceye gizlenen mezarlýktý kuþ yuvasý ýssýzlýk masumdu deniz, gökyüzü, parklar ve gecenin insanlarý uzaklaþtýkça boþ ýþýklý ejderhadan iki yolcuyduk sabaha güneþ taþýyan kýþa küsmüþ kayýklardýk belki gemi düdüðüne uyanan martý kanadý bir öykü çýrpýndýkça þiir düþtü ne demeli nasýl demeli Bu þehri gece sevmeli…
saat sabah
Sosyal Medyada Paylaşın:
Neslihan YAZICILAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.