Yalnýzlýðýn gölgesi yoktu / ilk de deðildi bu saklý unutulmuþluklar giyinirdi kuytu tenler kendine geceden elbiseler biçer oturmasa bile yakasý kolu paçasý geçirirdi sýrtýna kimsesizliði iðreti dururdu teninde sýðýnmacý yabancý martýlar çýðlýk taþýr vedalarýn kýyýsýna bir denizkýzý rüyasýydý bu / varlýðý yokluðu meçhul eski tanrýlardan kalmaydý mucizeler.
yalnýzdýk kýyý köyler kadar kaybolmuþ gemilerdi yitirilmiþ sevdalar Alabora canlarda imbat sesi temiz deðildi nehirler küllüm bulanmýþtý görünmesin diye dibi bir bir topladý deniz kendine dökülenleri þairdi elbet iç döküþlerinde limanlar biri gelir biri giderdi sormazdý kimdi neydi?
oldum olasý sahil dilencisi bu gözler dalgalarda yýkanan iki kiþilik sevda masalý öylesi sevdik elimiz yüzümüz mavi bir humma sedef düþlerdi þakaklarýmýza kazýnan mercan kolyeler boynumuza asýlý hüzün biriktirilen deniz kabuklarý hepsi aþklardan kalan týnýlar.
semazen bir baþ dönmesi alýþýk olmadýklýk girdap girdap saklanýr terk ediliþler yamalý koylara býrakýr eskileri gündelikti bu yüzden yaþamýn elbisesi yarýný senetsiz tarihi belirsiz çek misali en batýk olaný aþktý / piyasasý yüksek ve hiç ödenmeyeni…
yerle gök arasý uçtukça ne çok kuþtuk düþtüðü yerde alev ya da buz dokunmasý þansý açýktýr kiminin / kimininse kapalý midyesi kaç þiire saklýdýr içimizin yanmasý / yansýmasý okunur mu bilmem þair þaþýrtmacasý.
Yoktu yalnýzlýðýn gölgesi medcezir aldatmasý… Sosyal Medyada Paylaşın:
Neslihan YAZICILAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.