Hep yazdým ben. Bugün yarýn demeden, Sevip sevilmeden, Kar kýþ dinlemeden, Herkese saðýr kaldým, Bize inat yazdým hep. Hiç durmadým. Dursaydým geride kalacaktým. Düþüncelerim ve dertlerim yavaþlatacaktý beni. Ama ben hiç durmadým. Herkese inat koþar adým yazdým hep. Dur durak bilmeden, Geriye bakmadan, Acýmý kinle yuðmadan, Sana inat sever adým yazdým hep. Zamaný kullanmadým, Hiç bir þeyi düþünmedim, Tek söz etmedim. Etseydim dilim yanardý, Etmedim elim yazdý. Ateþe inat üþüyerek yazdým hep. Yüküm aðýrlaþtýkça kendimi hafiflettim, Ben aðýrlaþtýkça ne ben kaldý ne yüküm. Ben seni sevdim verildi hüküm, Hükme inat delicesine yazdým hep. Küçük insanlarýn büyük yüreklerini okudum, Eklemedim üstüne bir þey, Bir þeyler eklenilmesi gereken o kadar yürek varken. Okuduðumu yazdým, yazdýðýmý okudum, Hiç yorulmadým. Zamana inat durmadan yazdým hep. Güneþi izledim, sonra ayý ve yýldýzlarý, Bütün döngüyü kazýdým aklýma, sonra kaðýda. Beyaz bir güneþim vardý, tertemiz. Önce bir ay doðdu, sonra yýldýzlar çizdim üzerine gök yüzümden. Karanlýða inat aydýnlýða yazdým hep. Býkmak nedir bilmeden sana yazdým. Bizi ve geleceðimizi yazdým, Sonbaharý, ilkbaharý... Anlayacaðýn, hep yazdým ben...
Aysun ÖZER
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yurtsuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.