Gönlümde gül açtýn, yadda bitmedin,
En kötü günümde, dosttun gitmedin,
Düþmeden kaldýrdýn, daldan itmedin.
Dertlerim, yok oldu zihnimden attým,
Aþk denen cemleri, sa / yende tattým.
Ýki kalp bir çarptý, yaðmurda yaþta,
Her güzel uðraþta, hep vardýn baþta,
Lezzetler paylaþtýk, aþk denen aþta.
Unuttum her hüznü, keyfimi çattým,
Can veren emleri, pak tende tattým.
Ufkuma mum yaktýn, ahde vefadan,
Kurtardýn bahtýmý, gamdan cefadan,
Doyulmaz tat derdik, bin bir sefadan.
Vuslattan ne sýrlar, ömrüme kattým,
Daðýttým kemleri, ben bende tattým.
Görmezsem bir nebze, günlerim çile,
Çið düþen müjgâný, yoksan kim sile?
Her zerrem mest oldu, kandý yar ile.
Kalmadý dertlerim, bir pula sattým,
Cilveden yemleri , ben sende tattým.
Aþiyan baðrýnda, san ki bülbüldüm,
Seninle þakýdým, sevindim güldüm,
Ne keder çektirdin, ne ben üzüldüm.
Hazlara bulandým, misklere battým,
Gül kokan nemleri, busende tattým.
Anlatmak pek çetin, yetmiyor sözler,
Gördüm ki çok seven, en fazla özler,
Bu yüzden hasretten, ýslaktýr gözler.
Bir zaman sevgiden, anlamaz zattým,
Mest eden çemleri, say/ ende tattým.
Sevdamýz tarifsiz, hem de derindir,
Kalbim hep evindir, yaným yerindir,
Gönlümde sultansýn, bu can erindir.
Yüreðin tahtýmdý, bir ömür yattým,
En güzel demleri, Bir/sen’de tattým.