Özlemin kor oldu çilem katbekat,
Ne olur bu sefer söyleme fakat,
Sabrýmýn son demi kalmadý takat.
Sevene uzaklar olmazmýþ engel,
Henüz geç olmadan bari çabuk gel.
Verdiðin cefalar sevgime nazmýþ,
Bu yüzden çektiðim hüzünler azmýþ,
Göz yaþým acýma anladým hazmýþ.
Toplandý kirpikte damlalar oldu sel,
Ýçim su dolmadan haydi çabuk gel.
Harýmý söndürmez gözümdeki nem,
Tesellin hüznüme neden olmaz em,
Gülümse birazcýk öyle bakma kem.
Baðrýna bastýrsýn beni dost bir el,
Ömürler solmadan anla çabuk gel.
Mutluluk eldeyken kýymeti yokmuþ,
Kaybetsen anlarsýn azý da çokmuþ,
Piþmanlýk elemi rüzgârdan okmuþ.
Meltemsen gönlümde olma kara yel,
Saçýmý yolmadan durma çabuk gel.
Derdimin dermaný sevginmiþ meðer,
Bir nebze kalbinde kýymetsem eðer,
“Sevdiðim sensin” de her þeye deðer.
Aðlýyor yüreðim her parçam tel tel,
Ben sensiz kalmadan artýk çabuk gel.