Sevmesen de bu yaþam, eþsiz lütuf bilesin,
Fakat ne bir piyango, ne kendine çilesin.
Yanlýþ yazma deftere, fýrsat olmaz silesin,
Hesap vakti çetindir, çýkar bütün foyalar.
Tûl-i emelden sakýn, çabuk bitsin de deme,
Her mâsiyet zehirdir, sevaplar benzer eme.
Ömür güzel sermaye, çarçur ederek yeme,
Zarar edersin sonra, dünya kurnaz, oyalar.
Kesbinin sýnýrý var, sen insansýn Hakk’a kul,
Ne her þeysin ne hiçsin, ortasý evla, makbul.
Dünya tarla tohum saç, ahirette felah bul,
Maksat razý olarak, dostlar kabre koyalar.
Karun olsan faydasýz, orda aranmaz ki soy,
Zenginler de aç kalýr, þükür sofrasýnda doy.
Yararý olmaz malýn, istersen kabrine koy,
Hýrsýzlar gömü sanýp, yaðmalayýp soyalar.
Tövbe et arýn kirden, günahlarla solmadan,
Kalbin nurla yýkansýn, kötülükler dolmadan.
Þeytandan ýrak yaþa, bukalemun olmadan,
Gerçek yüzün görünür, dökülünce boyalar.
Farz et üç beþ yýl olsun yahut yaþýn yüz elli,
Ömrün pek çok sürse de, akýbet sonun belli.
Gidenler hep yaþlý mý? Genç ve duvaklý telli,
Arzular asla kanmaz, belki gorda doyalar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.