Hafif bir tebessüm vardý yüzünde yorgun ve dokunaklý. Hareket etmekteydi otobüs El salladý bize gitmeyin der gibi Gene baþ baþa kalacak, gene göz göze gelip sus pus oturacaklardý
Çaresizlik buhar buhardý gözlerinde Bir hýzla yola girdi otobüs
k o þ a r c a s ý n a k a ç a r c a s ý n a
Ýçimden birþeyler koptu yine Küçük bir çocuðun yalnýz kaldýðýnda hissettiði korku yüreðimde...
Baþýmý pencereye kapayýp yalnýzlýðýma aðladým kahretsin dedim kahretsin kahretsin gitmek zorundamýyým Baba ne olur durdur þu arabayý
kocaman daðlar yine girdi aramýza bir su gibi akýyor yollar ömür bir su gibi akýyor durdur þu arabayý Ne olur durdur Baba...
Anam yolluk hazýrlamýþtý bize cevizli sac ekmeðinden öptüm anamýn güneþ yanýðý yüzünden Aðlama ! dedim içimden aðlama Anam...
Oysa benim yüreðim aðlýyordu göz yaþlarý bir kor olup yüreðimi daðlýyordu o aðlýyordu ben ölüyordum gitme kal deseler, göndermeseler keþke dedim. kaç mendil ýslatmýþtým kim bilir.
Hýçkýrýklarým sustu artýk gözlerim kurþun yemiþ ceylan gibi bakýndým yollara ürkek yorgun ve hüzünlü mazimi hatýrladým ben bu duygularý hep yaþadým küçücüktü yüreðim ilkinde onüç yaþýndaydým...
ahucan merter
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahucan merter Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.