Kapkaranlýk sensiz olmazdý böyle sokaklar kaldýrýmlarýn yüzünü yýkarken yaðmur gözyaþýma eþlik ederken tane tane...
Oysa yaðmur buz gibi gözyaþýmsa sýmsýcak yüreðimin tünellerinde gezinip durdum sensiz Seninle gezdiðim sokaklarý arþýnlarken
çýkmaz sokaklardý içim, çýkýlmaz sonlardayým o biçim...
Bir ressamýn serseri ruhu bedenimde dolaþan. Ýnce fýrça darbeleriyle ruhumun ýsdýrabýný yüzümle buluþturan. Senmisin her an arkamdaymýþcasýna yanýmdaymýþcasýna bir gölge gibi duran
seni hayatýmýn her anýnda hissetmek bilirim Ölüler herzaman özgürdür...
Buz tutmuþ buluþtuðumuz nehirler nazlý derelerin yok eski þýrýltýsý içimde bir çýðlýk isminin adresindeyim resimlerinde bir mahkum
uzun koridorlar yürüdüm uzak doðu seferlerinde belki Þiraz kentinde belkide Sarýyer’ de
bir anda her yerde oldum bir dalýp bir aðlayýp durdum kayýp bir kent hatýralar gözyaþýmýn sel’inde.
O büyük hikayenin matemli afiþleri kaldý ellerimde.
ahucan merter 7/11/2001 çarþamba 10:53
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahucan merter Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.