Kır tosbağası

Kýrýp geçirmek vardý þimdi orta yerinden geceyi.
Alaycý gülen suratlara tükürmek vardý.
Sattýmýn dünyasýnda ;
köþeye kýstýrýlmýþ bir köpeðin uðultusunda kaybolup,
avazýn çýktýðý kadar ulumak vardý.

Kaç otobüs sesinin peþinden gittim.
Kaç kaldýrým taþýna adýný çizdim.
Yýldýzlara sövdüm ! dizlerimi dövdüm lan ben !
Ayaklarýmýn üzerinde geberip giderken
kimseye eyvallah demedim...

Bir kýr tosbasý’nýn _ bakýþýna yenildim.

Yeþil ýrmak’tý son duraðým.
Yeþilliðinde kaybolmaktý apansýz !
Meteliði kalmayana kadar harcanýp;
Son umudu boðmaktý sularda...
Son umudu boðmaktý.

Ne kancýktýr o umutlar ne kahpedir oysa.

Onca sürükleyip peþinden esir ederken;
Yýldýzlara sövdüm ! dizlerimi dövdüm lan ben !
Yaþamaya dair nevarsa kaybetmiþken;

Bir kýr tosbasý’nýn _ gözlerine yenildim.

Harap bitap kalktýðým yerden;
H e r þ e y i ...
Hayatýmý avuçlarýna býrakmýþken,
Sürgüne göndermek neden ?

En orta yerindeyken uykumun.
En sarhoþ sahnesini yaþarken gülmelerin.
Acý/tan yeri/ne gömmek niye lan !
Acýtan kahkahalara gömülmek niye ?

Yit beni uçurumdan...
As beni dar aðacýna ;
Tamda durmuþken namlunun ucunda
V u r b e n i lan v u r !

Ellerim kanýyor !
Verdiðin güllerin dikenleri batýyor avuçlarýma.
Yüreðim acýyor ...
Geceyi esir aldým en zifiri yerindeyken;
Yýldýzlara sövdüm ! dizlerimi dövdüm lan ben !
Ayaklarýmýn üzerinde geberip giderken
Kimseye eyvallah demedim...

Bir kýr tosbasý’nýn _ yüreðine yenildim.

O zümrüt yeþiline ram olmuþken gözlerinin...
Tan yeri aðarmadan çek kýlýcý kýnýndan;
Vur boynumu ! sensiz yaþamak haram.

A ð l a t m a k e m a n l a r ý !

Güneþi seninle batýramadýktan sonra;
Geceyi seninle yatýramadýktan sonra;
Sabaha seninle ayýnamadýktan sonra;
Yaðmur yemiþ bedenimi,
Ayaz vurmuþ yüreðimi ýsýtamadýktan sonra;
Çek vur alnýmdan kanarken avuçlarým
Ç e k v u r l a n !

Koynumda uyuttum sevdamý.
Gövdeme düþman oldu umutlar.
Ansýzýn delice dikip gözlerini;
Patlamaya hazýr bir mavzer gibi
Kuþatma altýndayým...
Ömrüme ihtilal bu bakýþlar !

Ýmha et bedenimi,
Güvercinler uçarken döþümden.
Çivit mavisi gecelerde yitmiþken öfkem;
Çek pimini , kýrmýzýya bula ak elbisemi
Bitsin bu þölen !
Daðýlsýn panayýr yeri.

Sancýdan kývranýyor mülteci anýlarým...
Kirpriklerimden düþenler firardayken;
Yýldýzlara sövdüm ! dizlerimi dövdüm lan ben !
Ayaklarýmýn üzerinde geberip giderken
Kimseye eyvallah demedim...

Bir kýr tosbasý’nýn gidiþine yenildim.

ahucan merter


Sosyal Medyada Paylaşın: