Zamanın kalbi durdu

Herþey seninle bütünleþiyor
herþey seni hatýrlamama yetiyor

bir gece karanlýðý
bir araba sesi
bir þiirin son mýsra sýnda
ve ilk mýsra sýnda yazýlmýþ
ve yaþanmýþ sonbahar

mutlu bir okadarda öksüz
biz bu aþký, sonbaharda yitirdik

þiir tadýnda yaþamýþtýk oysa
Kýrýlganlýðý,
barýþmayý
ve paylaþmanýn güzelliðini
biz en çokta yaðmurlarý sevmiþtik

kahverengi topraðý
sünepe bulutlarý
Umutsuzluk bataðýnda yetiþtirdik
o büyük sevgiyi
ve hayallerimizi büyüttük
hayallerrimizi diyorum
çünkü bizdik
birbirine karýþan
damlalar gibiydik

yürürken bile
mutlaka birbirimize deðmeliydi

Þimdi
öksüz bir çocuðun yüreðini taþýyorum
Bunalýmlý bir serserinin
intihar sahnesini oynuyorum.
o benim sevgimden habersiz

olur olmaz aðlýyorum
bir çocuðun düþmesiyle
barýþmasýyla sevgililerin
ve ayrýlmasýyla evlilerin

ben seni nasýl terkede bilirdim
ve nasýl
beraber olabilirdim bu hayatta
çeliþkilerin ortasýnda
ne mümkün karar verebilmek

böylesine asmýþken sen
üstelik sevgimi
Z a l i m c e !
H u n h a r c a !

Bir katliyamý gerçekleþtirdin
vefakarlýðýn uçurumunda
dört mevsimin hepsi birden çýðlýk attý
ve çýðlýklarla uyandý
beyaz sayfama çizdiðin kuþlar
baykuþlar

Zamanýn kalbi durdu
Benim kalbimin
otuz kasýmda durmasý gibi...

ahucan merter




Sosyal Medyada Paylaşın: