Kıyamet
kýyamet kopmak üzere ve biz tavla oynuyoruz
önümüzde ucuz brokoli salatasý kahkahalar yoldaþýmýz
hüzün de uzakta deðil ama yaný baþýmýzda
hüzün
yýldýzlar misali parýltýlar saçan hüzün
bizim dünyamýz
budur iþte yaþamdan anladýðýmýz
kýyamet kopmak üzere ve biz tavla oynuyoruz
bir baþka yaþam ihtimali diyor umut
der demez bir baþka yaþam düþlüyoruz
iþte böyledir umut
aðzýný açtýðý an düþlemeye baþlarýz
kýyamet kopmak üzere ve biz tavla oynuyoruz
sarýmsaðýn tadý var aðzýmýzda ama kendi yok
bu da mucizelerinden biridir umut’un –onu tanýmalýsýnýz
kýyamet yaklaþýyor ve biz tavla oynamaya devam ediyoruz
‘aþk bir savaþtýr’ diyor klaus meine kadife sesiyle
deniz geliyor aklýmýza gülümsüyoruz
düþeþ atýyor umut köpürüyorum
kýrk yýlda bir diyor olsun o kadar
deniz’i görmek ister misin
isterim tabii diyorum ve umut deniz’i düþlüyor
o düþleyince gerçek oluyor deniz
ben düþleyince olmaz halbuki
neresinden baksan taraf tutma
neresinden tutsan adam kayýrma
kýskanmýyorum hayýr
düþlediðimde gerçek olabilecek þeylerim olsun istiyorum sadece
bu da mucizelerinden biridir umut’un –ona inanmalýsýnýz
kýyamet yaklaþýyor ve biz tavla oynamaktan sýkýlýyoruz
brokoliden de sýkýldým diyor umut
caným rus salatasý istiyor
düþleyebilirsin diyorum
düþlemekle her þey gerçek olmuyor diyor
ben makarna isterim diye araya giriyor deniz
böylece bezelyeli makarnada karar kýlýyoruz
git gide yaklaþýyor kýyametimiz
bugün varsak yarýn yokuz diyorum ama oralý olmuyor kimse
insanlarý oldum olasý güldüremem zaten
arada bir kendimi kendime güldürürüm anca
vazgeçip tuz ekiyorum makarnanýn kaynayan suyuna
insanlar gülmeden de güzeller
umut dalgýn
deniz desen gerçek deðil düþ
ben yarým þair yarým akýl
ve tabaklarýmýzda yarýsý yenmiþ brokoli salatalarýmýz
diyete baþladýk baþlayalý biraz tuhafýz –bizi anlamalýsýnýz
kýyamet yaklaþýyor ve biz bezelyeli makarna yiyoruz
‘evet kadýným ama karanlýktan korkmam’ý oynuyor deniz
umut kýyamet kopmazsa yapýlacaklar listesini sýralýyor
ne mezuniyet ne zengin olmak
evliliði ilk sýrada görünce þaþýrmamalýsýnýz
kýyamet yaklaþýyor ve biz bezelyeli makarna yiyoruz
ay ýþýðý vursa daha bir güzelleþirdi masamýz
ben raký içmem oysa umut bayýlýr
deniz muhtemeldir içince sapýtýr
bu yüzden yemekten sonra çayla idare ediyoruz
hoþbeþ de var yanýnda –kakaolu
endiþelenmeyi býrakýp bize katýlmalýsýnýz
kýyamet yaklaþýyor ve biz ‘son filmimiz ne olmalý’yý tartýþýyoruz
uzadýkça uzuyor mevzu
ama sonunda oy birliðine varýyoruz
schindler’in listesi son filmimiz
mýsýrlarý ben patlatýyorum her zaman olduðu gibi
umut çaylarý deniz sigarasýný tazeliyor
ss subayý rolünde ralph fiennes kanýmýzý donduruyor
liam nesson yakýþýklý ve maðrur
spielberg yaklaþan kýyameti aktarýyor
ben âþýk oluyorum galiba
aklýmda filmden ve kýyametten çok nâzým’dan dizeler var çünkü
‘saçlarý saman sarýsý kirpikleri mavi’ diyor üstat
hiç býkmayýp sekiz kez tekrarlýyor
ve ekliyor: ‘sen mutluluðun resmini çizebilir misin abidin?’
kopmasýn istiyorum kýyamet ama bir gün elbet kopacak
battaniyeyi üzerimize atýp birbirimize sokuluyoruz
biraz daha geniþliyor o vakit yalnýzlýðýmýz
kýyamet kopmak üzere ve biz mutluluðun resmini çiziyoruz
son günümüz olsa da yaþam güzel –bizi anlamalýsýnýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.