Yetim soluklarým var artýk benim Zor nefes alýþlý gecelerde sabahlýyorum Sen gidince içimde senden bir þey kalmayýnca da zayýfladým Karman çorman þiirler yazýyorum artýk Anlayabilene aþk konsun
Biliyorum sen de anlamayacaksýn Ama þu beyaz elbise, üzerimdeki Her þeyi anlatýr eminim Ellerim buz tuttu Gelebilirsin, býraktýðýn yere
Sana bir þey hissedemeyecek kadar kaybettim seni Ýçimdeki sana ulaþamýyorum artýk Sen diye bir þey var mýydý kestiremiyorum Bunun yerine kendimi kesiyorum ayaklarýnýn bastýðý dünyadan Melekler eþlik edecek ruhuma Þeytanlar notumu alýrken
Çizgiler bitiyor Yollar bitiyor Her þey dümdüz Zaman diye bir kavramý yok ediyorum kendi ellerimle Ýþte tam bu saatte gelebilirsin Ellerim buz tuttu
Evrensel acýlar yaþýyordum bireysel sevdama yönelik Tüm her þeyi kaplayacak kadar acý yeterdi bana ancak Ve bu kan reddediyor bu kaný ruhum Onun yerine kýrmýzý diyorum ben artýk Geliþim kadar kýrmýzý olacak gidiþim Yer-gök aðlayacak kýrmýzý Ellerim donuk beyaz Týrnaklarým mosmor Kollarýmda kedi týrmýklarý
Kitabýmý bitirmeden gidiyorum Masamda unuttuðum soðuk çaydan devam edebilirsin Ben gidiyorum gelebilirsin
Demiþtim sana: “Ýçimde sana ait bir þey kalmayýnca geri geleceksin diye” Ýþte kalmadý, ben de kalmadým çünkü Ýçimde bir sen ve bir ben kalmadý Gidiyorum þimdi
Sen gelebilirsin
On Ýki Aralýk Ýki Bin On Ýki 11 40 Nevin Akbulut
Not : Þiirimi güne layýk gören; Deðerli Seçki Kuruluna Sonsuz teþekkürlerimle, Tekrar tekrar çok sevindiðimi belirtmek isterim :) Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıpkırmızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.