Uzak kaldý dokunuþlar Ayrý kalan dudaklarýn notasý süzülüyordu saçlarýmda. Rüzgârýn ihtiþamý sorguluyordu benliðimi Kýzgýn güneþin soluðu dinletiyordu kendisini iniltilerden. Karlý kayýn ormaný mýydý , Yeþil bir vadi miydi düþüncelerimizdeki hoþ görüntüler.
Bir kýþ günü sarýþýn çocuðun gözbebeklerinden görüyordum dünyamý Üþüyerek oturdum þiirin baþýna Bekleyerek sürdürdüm sýrtýmda yürüyen titremeyi
Anlatýlamayan kederli kelimeler, Yorgunluktan uyuyan düþünceler, Yerli yersiz silinen çizgiler anlatýyordu dönemsel suskunluðumu. Oylayarak yitirdiðimiz beklentilerimizi Tekrar arar olduk masamýzýn baþýnda Yürüyerek,adýmlayarak tahlil ettik yürek atýþýmýzý
Sessiz çoðunluk ýrgalamasada bizi Sarhoþ beyinlerimizle ovuþturduk ellerimizi. Sözün bittiði , Gözlerin birbirini delerek konuþtuðu Soðuk bir gece içinde…
ÖMER ARDALI 30 KASIM 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer ARDALI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.