PERDENİN ARKASINDAKİ ŞİİR

Gecelerde sancýlandý dokunuþlar
Gurbet kuþlarý süzülürken koynumuzda
Aðýr bir ses yayýldý tutunduðumuz hayallerimize

Yaralanan çocuklar emekliyordu deyimleriyle
Konuþmaktaydýn,
sarsýlan bir meþaleden yayýlan alev ile
Uzaklaþalým korkularýn kanlý girdabýndan
Ayaðýmýz çukurlara girmesin karanlýkta
Sinsi gözler fýrlamasýn yerinden baðrýmýza
Bir bahara çalsýn
korkuyla uzayan saçlarýn

Barbar savaþçýlar kadeh tokuþtururken hayalimde
Bir Çingene dokunsun omuzlarýma.
Ben yolsuz kalmýþken

Endiþeyle dalgalandý zincirinde soðuk
Sarsýlasý bir hal aldý içim
Benden uzaklaþtý geçmiþim

Gidenin arkasýndan düþermiþ sonbahar
Mumlarým erirmiþ,
ayak bileklerim dolaþýrken birbirine

Gözlerin sanki bir ateþ beni kendine çeken
Yarýnsýz toprak düþtü bulutlara
Soyundu perdenin ardýndan þiir
Yok oluþunu çizdi düþ ressamý
Bahar olup karýþtý gökyüzüne.

Bir çocuk emekleyecek huzurunda
Bir rüya uçacak çocukluðumuza.
Kaygýsýz yýllar düþecek kirpiklerine
Ýç çekip düþüneceksin
Gözlerin yýrtýk bir çarþaf
Ellerin günün gizine saklanan bir þamdan

Riyakâr uçuþlar dolanýyor göðümde
Senden uçup gidiþimle
ýþýk içinde yürüyor labirentler
Yaný baþýmdaki haylaz çocuk
oyuncaðýnda buluyor gözyaþlarýný
Üþüyor gözleri bulut bulut yüreðiyle

07 ÞUBAT 2012



Bu þiiri güne taþýyan Sayýn Seçki Kurulu’na ve þiire zaman ayýrýp onu okuyan, ona yorumlarla katkýyý eksik etmeyen tüm þiir sevenlere saygý ve sevgilerimi sunuyorum. Teþekkür ederim.

Sosyal Medyada Paylaşın: