AŞK MAHKÛMUNUN SON SEVİ SERENADI-SİTARE

AÞK MAHKÛMUNUN SON SEVÝ SERENADI-SÝTARE

/Ben en çok seni sevdim, Sitare
Bunu en çok sen anlamadýn…/

Omzuna bahar konmuþ bir yalnýzlýðýn iç kanamasýndan akýyor düþler
Mevsim, nihavent Nisan senfonisi aralýðýndan düþerken
Kekeme bir üslupla kör sözlerin ucundan kanattým gülüþlerimi…
Sabah buðusunun merhabasý güller
Göðsümden fýþkýran kanýmýn rengiyle açtý…
Ve kýrmýzýlýðýndan utandý
Gördüðüm bütün yapma çiçekler…

/Süreyyalar mý kýskandý seni, Sitare?
Aþkýn nazarýna kara bir yazgýyla düþüyor adýn/
Yönünü kaybetmiþ bir seyyah gibisin
Oysa ben deðildim göðünden þimal yýldýzýný çalan…
Saçlarýnýn gülþeninde filizlenen bir goncanýn dalýnda
Lisanýna feryat bulaþmýþ bülbüldü çaresizliðim
Yaldýzlý vedalarýn kabulsüzlüðünde, sancýlý sözlerle
Kan revan günlere birikti þiirlerimin imtihan yüklü intiharý…
Libasýna zül þifalar sürüldü hasretin
Ortalýk zehir zemberek kahýr…

/Tutuklu rüyalarýn hükmüne tabi olmuþ gençliðim
Ýnfazýna razý bir sanýðýn münzevi çýðlýðýdýr…/
Ölümcül bir aþkýn son mahkûmuyum, Sitare
Düþ üstü yakalandým sevda suçuna…
Aþka düþen bu idamlýk hüznün
Yürek eleðinden geçmiþ son sözlerini iliþtir kalbine
Sýrrý ifþa edilmiþ altý çizili sözcükler
Bilgeliðine sýðýnýyor aþkýn…
Ben açayým yüreðimi, sen oku…

Gece devriyelerinde üþüyen polislerin
Cýzýrtýlý telsizlerine sýzýyor bir ihbar,
‘Yakasýna üveyik konmuþ
Ne yöne gittiði belli olmayan
Þehla bakýþlý bir aþk aranýyor
Görüldüðü yerde vurulacak’
Vurulduðu yerde ölecek, biliyorum…
Beni kalbine sakla, Sitare
Kirpiðine as düþlerimi, korkuyorum…
Gecenin rengiyle bak yine gözlerime
Gözbebeklerinde izleyim gökyüzünü son kez…
Son kez diyorum, Sitare
Çünkü sözlerim, bir idamlýk hüznün son dileðidir…

/Bu hüzzam serzeniþler
Sur’u üflenmiþ aþkýn kýyametidir…/
Âþýklar mahþerinin son yolcusuyum
Sana heba edilmiþ bu ömür telaþýnýn
Hesabýný vermeye gidiyorum, Sitare
Gelince duraða uyandýr beni, ineyim
Ve dilim varmaz, sen seslen þoföre
“Kaptan! Yalnýz bir ölümde inecek var” diye
Geçip gideyim ufkundan, sessiz ve kimsesiz…
Ayrýlýk boyumuzu öyle aþtý ki
Ne kadar ölsem de kâr etmez, aþka
Bu efsuni yok oluþ…

Bir gelecek zaman sarhoþluðunda
Çok geçmiþte kalýnca suretim
Damarlarýný týrmalayan
Zehirli bir acýyla irkilecek yüreðin
O zaman anlayacaksýn Sitare;
Ben en çok seni sevdim
Bunu bir tek sen anlamadýn…


ARÝF ONUR SOLAK
YORUM : KAHRAMAN TAZEOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: