EFTELYA

yitirilmiþ aþkýn sürgün duraðý
kaybetmiþliðin acý telaþý
gözlerinde çilekeþ bir hüzün
pazar ayinlerinin durgun yüzü.
kimsenin bilmediði hiç kimsesizliði
kanatlarýnda yorgun bir hayat çýrpýnýþý
sancýyan yaralarýnýn izi, siluetinde
gamzesinde yaþanmýþlýklarýn derinliði
ve susuþlarýnýn çýðlýðý nemli gözlerinde.
sevdalý bir hayatýn aðýr romaný...
yetim kalmýþ bütün isyanlarýn
esaretine saklanmýþ yürekli þefkati...
adý eftelya…

akþamlarý inerdi sesi sokaðýmýza
yorgun bir þarkýnýn hicaz bestesi ile
muhayyer kürdi bir efkar olurdum
"ben" derdi
"hýyaneti mekruh emanetlerin
nasýl satýldýðýný gördüm"
sonra…
iki damla süzülürdü yanaklarýndan
ben susardým
ve yüreðine dalardým...
bir görseydin kendini gözlerimde
anlardýn elbet sana nasýl yakýþtýðýný
aðlayan hüzünkâr yüzünün
çare bulmaz ayrýlýklarýnýn
suretinde býraktýðý gizleri...

tüm maviler senin olsun eftelya
umut yeþili gözlerinden süzülüp
eriþeyim gönlünün payitahtýna
komaz benim gibi bozkýr çocuðuna
sahipsiz sevdalarýn yetim çýðlýklarý.
ama bu imkansýza eriþmek gibi eftelya
uzak düþler ülkesinde bir mazi
hayal ikliminin tarifsiz lodosu...
öyle bulut bulut bakma gökyüzüne
sana sevdakeþ bir ömür sunmak yasak bana...

ah eftelya!
taþýrken sen güzelliðini koynunda haç gibi
nasýl gelirim eþkiya(!) gibi aþk yollarýna
ne olur öyle sevdalý bakma bana
çilagahýmda bir ömür günah süremem
gönlüne iliþmek haram bana ah sevdalý kýz
gererim çarmýha vuslata eriþmemiþ aþklarý...
giderim buralardan eftelya,
ezdirmem gönlümün ferahlýðýný
ellerim açýlmýþken semaya bir cami avlusunda...
saçlarýmda Haliç’ten çaldýðým yosun kokusu
ve ihanetleri arýndýrýp tel tel zulamdan
çeker giderim kurak topraklarýmýn
asi ve yalansýz mekanlarýna...



ARÝF ONUR SOLAK

OCAK 2007

YORUM: KAHRAMAN TAZEOÐLU

Sosyal Medyada Paylaşın: