Acıların Girift Reçetesi

Keþke hüznün de günlüðü olsaydý
Tutabilseydim sensizliðin çetelesini
Yazabilseydim acýlarýn girift reçetesini,
Günde iki doz ve aç karna;
Ýsyana dönüþmüþ hüzünler alsaydým…

Daha tadý damaðýmda gözyaþlarýmýn,
Tuzunu basýyorum lal olmuþ dilime
Keþke yutkunmayýp asabilseydim duvarlara
Gözyaþlarýmýn çaresiz sesini.
Ve bir tablo gibi seyre dalsaydým,
Yokluðunun ruhumdaki dengesizliðini.

Yazsaydým sonra alýnyazýmýn kararsýzlýðýný
Ayrýlýklar kadar apostrof atsaydým yüreðime…

Elini ver bana, kaldýr düþtüðüm yerden
Düþmelerimden, düþlerine al beni
Sömürme artýk bereketsiz topraklarýmý
Irgat gibi çalýþtýrma beni kendi yüreðimde
Gönül terimi boþ yere akýtýp durma
Yazýktýr, beni kendinden uzaða savurma.

Hem yedirmem sana ben sevdamý
Bak kaþlarým çatýk týpký çatýlmýþ silahlar gibi
Havalanýyor artýk kafese sýkýþmýþ yumruðum
Mavzer gibi yüreðimden uðultular yükseliyor
Kavgalardan uzak kaldýðýmdan olsa gerek
Sevdalardan da uzak kalýþým.
Üzerimdeki korkaklýðý öldürürsem
Býyýklarý daha henüz terlemiþ
Ýsyanlar bile ederim ben sana
Evet, gözü yaþlý isyanlar!...





Sosyal Medyada Paylaşın: