Alfina

Bir trajedi çatlaðý gibi sanki bu hayat
Ayrýlýðýn mengenesinde sýkýþmýþ yüreðim,
Dört bir yandan sancýlarým sýzýyor etrafa.
Rüyalarýmýn keskin tarafý batýyor gözlerime
Birileri ruhumu çiviliyor yastýðýmýn ucuna
Karanlýklara bölünmüþ aklýmýn tüm odalarý
Üçü oda ve bir sen, zihnimin her karesinde
Acý manzaralý ruhumun tüm pencereleri
Balkondan sensizliði silkeliyorum her sabah
Ahh Alfina, aklým galiba sana kaçacak yine!

Soyunuyor hayatýmdaki tüm mavi renkler
Deniz çýplak, gökyüzü ise yarý çýplak,
Kalmadý ortalýkta hiçbir þeyin kendi rengi
Kalmadý sensiz bu soluk hayatýmýn ahengi
Akordu bile bozuldu artýk yürek tellerimin
Hangi tele vursan gülümsüyor tüm acýlarým,
Ve detone bir þarký yükseliyor gülüþlerimden.
Öpsem bu harflerin en gizemli yanlarýndan
Uyandýrsam tüm cümleleri yattýðý yerden
Ahh Alfina yine seni yazarken yakalanýyorum!

Koro halinde bir ses yükseliyor hatýralarýmdan
Kompartýman bir bilinç sokuluyor ruhuma
Bir yalnýzlýk tümörü bulunuyor beynimde
Aldýrmak için býçak altýna yatýyor aklým
Ve nevrotik yanlarým kanýyor çok hýzlýca
Serzeniþlerim korkuyor azýcýk bu iþkenceden
Biliyorsun sen çok eski zamanlardan bu yana
Acýtmýyor hiçbir þey sensizliðin acýttýðý kadar
Nefessiz kalýyorum ben; sen olmayýnca,
Ahh Alfina, bir yudum nefes ver bana!..


Sosyal Medyada Paylaşın: