Benim sevdiðim
Her gece
Karanlýðýn hasretli yüzüne soyunup
Kaderime sahip olduðum tek gerçeði
Sana olan sevgimi
Tanrýya konuþuyorum
Kim bilir sende þehrin sessizliðinde
Vicdanýn azap çekerken
Uzaklarda aðlayan yýldýzý bakarak
Güvercinim diye sesleniyor musun?
Korkma ahým yok
Avuç içlerimi birleþtirip
Duysaydýn içimden yükselen sýcaklýðý
Her cümleye yüklediðim ’aþkým’ diye baþlayan
Dualarýmýn sana olan sesini
Nutkun tutulurdu
Ýpeksi dokunuþla
Dudaðýmý ilk öptüðün an
Heyecaný hiç bitmedi titreyen vücudumun
Býraktýðýn gibide duruyor ya kýpkýrmýzý yanaðým
Saçlarýmdan kurdele boynuma sarkarken
Gözlerinin rengi denizi seyrediyorum
Rüya gibiydi bilmediðim his
Karnýmýn derinliklerinde baþlayýp
Parmak uçlarýma daðýlan
Dilim söz bulamadýðý o an
Þimdi söyleyemediklerimi
Kýsýk sesle yüzümü döndüðüm
Nefesim ay ýþýðýnda Rabbime karýþýr
Yerde çimenler oynamaz
Aðaçlarda rüzgârýn sesi deðiþir
Çatýlarda martýlar onlar bile farkýnda
Evimiz her zaman olacaðýmýz yer burasý
Susar gecenin cümbüþü
Saklanmadan aðlayan yaþlar akarken
Hiçbir zaman bilmeyeceksin ardýndan
Seni nasýl sevdiðimi
Senden sonra
Bir tek tanrýnýn huzurunda
Duygularým ona çýrýlçýplak
Ateþ böceklerinin geceleri ötmeleri gibi
Kalbimin üstünde sen
Gündoðarken güneþi üstüme giyer saklanýrým...
Ümmühan YILDIZ