Yaðmur mevsimi,
Merdivende oturan adam
Yüzünün bir yaný soluk
Diðer yanýnda düþünceler(i)
Üzerime yaðdý anýlar
Eski çaðlýlarýn sesi kesik
Yolum seninle ayný yol deðil
Sinemde ayrý iki çizgi
Ben o’nun soluðuyum
Gözlerimde uzak nehirler
Rüzgâr, yön deðiþtirirken
Büyür ulu sessizlik
Önceki günün yemini
"Niye ’Toprak aðýt çeker?
Uyuyanlar altýnda uyanýr mý?
Annemle babam bahçemizde
Kaldýr boþluða düþen sarýlýþýmý
Ýsyan edecek olan benim
Göz oyuðumda yaþlar
Ýki göðsümden birini aldýlar
Kim silebilir ruhumun izini
Ayaklarýmýn hissi de yok
Bu sabah
Yaðmur olarak yere düþer sesim
Ahh! Viran þehrin þarkýlarý
Denizler kabarýr fýrtýnayla
Yalnýz býrakýr mýyým seni?
Yanaðýmda yetim öpücükler
Gölgesini çizmeye devam eder
Senin gibiyim ey gece
Karanlýk beni gizlese de
Adaletsiz kalan özlem yýðýný
Anlamazlar seni, beni, ikimizi
Dün geceki yürekli yoldaþým
Eski evimizde boþ bir sandalye
Öylesine mahsun duruþlu
Öylesine yalýn
Kim duyar örtünün ötesini
Uzak tepeleri gizleyen sis
Engelle gözlerime dokunaný
Yumuþacýk yüzlü annem
Ruhumu býrakma ne olur
Tut yakasýndan, o küçük bir çocuk
Mor gölgelerde aþýlmaz daðlar
Hâlâ (çok) seviyorum
Öylesine derin
Öylesine gömülü..
Ümmühan YILDIZ